Op Witte Donderdag verscheen mijn essay over Edward Schillebeeckx in Volzin. Het gaat over de ontmoeting met God die plaatsvindt als christenen de Maaltijd van de Heer samen vieren. Hieronder kun je het essay lezen.
Tijdens mijn promotie-onderzoek las ik al wel iets van Schillebeeckx, maar dat bleef oriënterend en gericht op de christologie. In het essay onderzoek ik hoe Schillebeeckx tegen de sacramenten aankijkt. Reden: in de oecumenische geloofsgemeenschap waar ik werk, valt zijn naam zeer geregeld. Rooms-katholieke gelovigen voelen zich door Schillebeeckx gekend. De manier waarop hij kerk en samenleving verbond, heeft hen geholpen in hun eigen geloof.
Een van de uitgangspunten van het essay vormt een bijzondere ervaring die me bij het lezen van Schillebeeckx door het hoofd bleef spelen. Tijdens mijn eerste oecumenische Witte Donderdagviering voelde ik voor het eerst iets van wat ik denk dat een priester ervaart tijdens de eucharistie. Tijdens het delen van brood en wijn voelde ik me aanvaard, gedragen en geïnspireerd door wat we in verbondenheid samen deelden. Het is een van de ervaringen waarover ik het gesprek zoek. De titel van het essay is: ‘Gebroken, maar ook geheeld.’
Je leest het essay hier.